γίγκο ή γκίνγκο

(ginkgo). Καλλωπιστικό δέντρο, ιθαγενές της Κίνας, όπου καλλιεργείται ως ιερό δέντρο. Είναι ο μοναδικός σύγχρονος εκπρόσωπος που απέμεινε από την οικογένεια των γυμνοσπέρμων γιγκοϊδών. Καλλιεργείται στους κήπους και στα πάρκα όπου σχηματίζει ωραίες δεντροστοιχίες. Σε αυτό το αξιοπερίεργο είδος, ο κορμός διακλαδίζεται και φτάνει σε ύψος έως τα 30 μ. Είναι φυλλοβόλο, έχει φύλλα ραπιδιόμορφα, με δύο οδοντωτούς λοβούς και ζωηρό πράσινο χρώμα. Τα αρσενικά άνθη είναι ενωμένα κατά ίουλους στη μασχάλη των βραχυκλαδίων των φύλλων. Τα θηλυκά βγαίνουν ένα-ένα και έχουν λεπτά, επιμήκη και μακρόμισχα καρπόφυλλα με δύο σπερμοβλάστες στην κορυφή, από τις οποίες μόνο η μία γονιμοποιείται, ενώ η άλλη αποβάλλεται. Ο καρπός είναι δρύπη, σε μέγεθος μικρού κορόμηλου, με σάρκα που έχει τη βαριά οσμή του ταγκισμένου βουτύρου, σκληρό, αποξυλωμένο και χρυσοκίτρινο πυρήνα, και γλυκιά ψίχα. Εξαιτίας των ασημόχρωμων καρπών του οι Κινέζοι του έδωσαν την ονομασία γκινκ κίο (ασημένιο κορόμηλο). Εκτός από τους εδώδιμους καρπούς του, είναι χρήσιμο φυτό και για το ξύλο του, το οποίο προσφέρεται για κατεργασία. Η δυσάρεστη όμως οσμή των καρπών των θηλυκών ατόμων τα καθιστά ακατάλληλα για καλλωπιστικούς σκοπούς. Καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι η χρυσόχρωμη με κίτρινα φύλλα, η ποικιλόχρωμη με πράσινα φύλλα και κίτρινες βούλες και η κρεμαστή με κλαδιά και φύλλα που πέφτουν στα πλάγια. Το γ. ζει πολλά χρόνια, σπάνια προσβάλλεται από έντομα και αντέχει στην ξηρασία και στο κρύο. Το γίγκο το δίλοβο, μοναδικός εκπρόσωπος της οικογένειας των γυμνόσπερμων γιγκοϊδών, θεωρείται ιερό δέντρο στην Κίνα.